ΑΧΡΟΝΟ
Αγωνία
για το τι θα συμβεί αύριο. Μέλλον χωρίς οπτική γωνία. Νερό και αέρας σε σύνθεση
χωρίς συγκεκριμένα όρια. Να σταματάς να πιστεύεις σε αυτά που πίστευες χθες.
Δυνατότητα για εγκέφαλο με νόημα και χωρίς καμία χρονοτριβή. Αλλά τι; Ποιο το
νόημα αν δεν υπάρχει χρόνος; Κανένα νόημα γενικά, το ξέρω. Ανωτερότητα ίσον
τίμημα με βάση το οποίο κινούμαστε στο κυβερνοχώρο των μαθηματικών.
Κάποιος έλεγε πως όλα όσα συμβαίνουν
είναι προγραμματισμένα να συμβούν. Φαντάζομαι πως αυτή η πρόταση είναι αληθής
ως ένα βαθμό. Θα σας διηγηθώ την περιπέτεια του Αζαλέωφ του Διαστημικού Καουμπόι.
Σε μια πορφυρή έρημο περιπλανιόταν
αδύναμος και ζαλισμένος από την υπερβολική ζέστη. Του φαινόταν πως οι
πληροφορίες ήταν παραπάνω από όσες μπορούσε να χωρέσει ο νους του. Κουβαλούσε
μαζί ένα σακίδιο με έναν Ηλιακό Συσσωρευτή, ένα Μετατροπέα Ενέργειας και το
κρυστάλλινο ρεβόλβερ στη ζώνη του. Κάπου ανάμεσα στα μόρια του αέρα ένιωσε το
πρόσωπό Της να τον ακουμπάει όλο δροσιά και αγαλλίασε.
Στον ορίζοντα φάνηκε μια σμαραγδί
γυαλιστερή πόλη. Ο Αζαλέωφ ακολούθησε την οσμή του καμένου ρόδου και όρμησε
προς την πόλη.
Ο
Λίγκας είχε μαζέψει μια αγέλη από άγρια σαρκοφάγα ζώα για να καταλάβει τη
σμαραγδί πόλη των Μπλε. Οι Μπλε ήταν ζεστοί, τρίγωνοι και λούτρινοι. Θεωρούταν
ντροπή ένας Μπλε να γεννηθεί ψυχρός ή τετράγωνος ή μάλλινος ή κόκκινος.
Μαζεμένοι όλοι οι Μπλε στην πλατεία τους οργάνωναν το σχέδιο απώθησης του
Λίγκα. Θα κάνανε κύκλο γύρω από τον εχθρό και θα εκτόξευαν ροζ ενέργεια προς το
μέρος του.
Ας
περάσουμε τώρα στη μεγάλη ιστορία. Αυτή του Ανακλαστήρα Ρότζερ που προσπαθεί να
εντοπίσει την αγαπημένη του Τζούλια στην άγρια ζούγκλα του Κονγκό του 1845.
Βασανισμένος ολοκληρωτικά από τις νοσταλγικές σκέψεις δεν σκεφτόταν καθόλου την
πραγματική δυσκολία της αποστολής αυτής. Και φανταστείτε πως εκεί, ανάμεσα στα
σύμπαντα, υπήρχε ένα αέναο μέρος που λεγόταν Όνειρο ή αλλιώς Ζωή. Σε αυτό μέρος
είχε συναντηθεί ο Ρότζερ με το Λίγκα και ταξίδευαν σε μωβ παραλίες με
εξωγήινους περιπατητές. Η μοίρα έχει παράξενες προεκτάσεις, κανείς δεν μπορεί
να προβλέψει τις συνέπειες των γεγονότων.
Ήταν
μεσάνυχτα στον Ίσιο Κόσμο και οι οργανισμοί βρίσκονταν σε νάρκη όταν
εμφανίστηκαν δίπλα τους αρχαίες δυνάμεις χωρίς καμία απολύτως προειδοποίηση. Τα
ανώτερα πνεύματα τροποποίησαν το πεδίο και επέβαλλαν την αιώνια αστάθεια του
χώρου. Φεύγοντας αποκάλυψαν έναν ΑΡΧΑΙΟ ΝΟΜΟ!
«ΑΠΟ
ΤΟ ΠΟΛΥ ΤΙΠΟΤΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΝΤΑ»
Δε θα υπάρξει
κάποια κατάληξη στην ιστορία. Πώς θα μπορούσαμε να την ορίσουμε άλλωστε;
