ΑΠΟΣΤΟΛΗ

ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Φήμες έφτασαν στα αυτιά μας πως είμαστε λέει η μοναδική μορφή ευφυούς ζωής σε ολόκληρο το σύμπαν. Ο λαός βγήκε στους δρόμους και ζητωκραύγασε: Έχουμε Θεό, έχουμε Θεό!

 Στείλαμε εξερευνητές στο διάστημα με αποστολή να βρουν το Θεό. Για να υπάρχει, σκεφτήκαμε, πρέπει να έχει και υλική υπόσταση καθώς είναι γνωστό πως κάθε τι που υπάρχει είναι φτιαγμένο από ύλη. Κάθε δέκα χρόνια μας έστελναν μηνύματα με καινούργιες σπουδαίες ανακαλύψεις, όπως για παράδειγμα ότι ο χρόνος είναι άπειρος γιατί είναι κυκλικός και ο χώρος είναι άπειρος γιατί είναι σπείρα. Για να το κατανοήσει κανείς αυτό πρέπει να σκεφτεί γεωμετρικά. Ο χώρος, λεν οι εξερευνητές, είναι ένα Σημείο που του δίνεται κυκλικότητα από το χρόνο και αποκτά σπειροειδής ιδιότητες σε ένα άρρηκτα συνδεδεμένο πλέγμα που ονομάζουμε Χωροχρόνο.

Καλά όλα αυτά αλλά Θεός πουθενά. Ένα μεγάλο πρόβλημα άρχισε να τυραννά τον ανθρώπινο νου. Αυτό το Σημείο του χώρου πού ήταν; Και πότε ήταν; Εκεί φαινόταν πως έπρεπε να ψάξουμε. Τόσο πολύ καιγόμουν εσωτερικά από τα ερωτηματικά που πήγα ο ίδιος και δήλωσα συμμετοχή στην αποστολή. Σύντομα με έστειλαν μέσα σε έναν πύραυλο να πάω να βρω τους υπόλοιπους εξερευνητές. Η τριβή όμως έκανε τον πύραυλο να εκτροχιαστεί και βρέθηκα να ταξιδεύω μόνος σε μαύρο κενό.

Στοπ. Έπρεπε να διακόψω κάθε κίνηση γιατί ως γνωστόν η κίνηση είναι ζωή και η ζωή είναι ωραία με τις χαρές και τις λύπες της και τα λοιπά. Βγήκα λοιπόν από τον πύραυλο και ανέβηκα στην οροφή. Είδα το σύμπαν σε μεγάλη κλίμακα και οι αποστάσεις φαίνονταν ασύγκριτα διαφορετικές. Για μια στιγμή ξέχασα τι έψαχνα και για εκείνη τη μαγική στιγμή όλα έμοιαζαν τόσο τέλεια και αρμονικά. Ήταν σαν να έχω κάνει zoom-out για να δω τους γαλαξίες αλλά τα πράγματα (όπως κατάλαβα μετά) είναι τόσο σχετικά που θα μπορούσα να έχω κάνει zoom-in και να παρατηρώ το εσωτερικό ενός ηλεκτρονίου.

Εκείνη λοιπόν τη στιγμή με επισκέφθηκε ο Θεός στο σώμα ενός φαλακρού κάτασπρου πλάσματος χωρίς φύλο. Δεν μιλήσαμε με το συνηθισμένο τρόπο που ένα ανθρώπινο ον μιλάει με ένα άλλο. Πιο πολύ ήταν σαν με ένα σωλήνα να μου διοχετεύει στον εγκέφαλο την Αλήθεια με τη μορφή παχύρρευστου υγρού.

«Άκου, dude. Βλέπω ότι δυσκολεύεσαι να συλλάβεις το Νόημα. Άσ’ το πάνω μου. Ας πούμε πως εγώ είμαι το Νερό. Βασικά, είμαι το Νερό. Και υπάρχω σε τρεις μορφές, στερεά, υγρή και αέρια. Αλλάζω το σχήμα και τη σύστασή μου. Αλλά ταυτόχρονα είμαι και το Φως. Ουσιαστικά, δεν δημιούργησα την Ύλη. Είμαι η Ύλη. Και αν κοιτάξεις πιο βαθιά είμαι Ενέργεια που συμπυκνωμένη σε μια πιο αργή δόνηση σχηματίζει την Ύλη.

Είμαι η δυνατότητα που έχει ο εγκέφαλός σας για συνείδηση. Γι’ αυτό και η δική σας λογική μοιάζει πολύ με τη δική μου.  Δημιουργείτε τέχνη με τρόπο σκέψης παρόμοιο με το δικό μου. Ξέρεις ότι χρησιμοποίησα ηχητικές συχνότητες για να φτιάξω τα γεωμετρικά patterns στα οποία βασίζονται τα πάντα; Έχε αυτό στο νου σου όταν νομίζεις ότι δεν μπορείς να κατανοήσεις τους σκοπούς μου: Δεν έχω σκοπούς. Απλά το τίποτα είναι τόσο βαρετό που δε θα μπορούσε ποτέ να υπάρχει.

Έβαλα μερικούς κωδικούς στο πρότυπο μοντέλο Δημιουργίας με σκοπό να υπάρχει συνεχής σχηματισμός, μετασχηματισμός και φθορά Ζωής και Ύλης. Αυτές τις μαθηματικές λεπτομέρειες μπορείς να τις βρεις εύκολα αλλά η ουσία δεν βρίσκεται εκεί γιατί η Ζωή είναι κάτι που το αντιλαμβάνεσαι λειτουργικά. Το μόνο που θέλω είναι να εναρμονίζονται τα όντα με τη φύση τους, από το σκύλο μέχρι τις κοσμικές οντότητες πιο σύνθετης σκέψης και αντίληψης. Για παράδειγμα, με κάνει πολύ χαρούμενο να βλέπω δύο όμορφους εσωτερικά ανθρώπους να ανταλλάσσουν θετικά συναισθήματα, ας πούμε έρωτα ή στοργή ή ηδονή. Γιατί νομίζεις ότι έδωσα στη σεροτονίνη την ιδιότητα να δίνει στον άνθρωπο ευφορία όταν αυτή εκκρίνεται στον εγκέφαλο; Παράγετε ευτυχία και εμένα αυτή η ευτυχία με συντηρεί.

Σχετικά με τα παράλληλα σύμπαντα θα προσπαθήσω να μη σε κουράσω πολύ. Όλα συμβαίνουν στον ίδιο χώρο, αφού ο χώρος είναι άπειρος. Απλά με κάθε επιλογή δημιουργούνται διακλαδώσεις που δημιουργούν συνεχώς άλλες διαστάσεις. Αυτό είναι μία παράμετρος της ελεύθερης βούλησης που δε γινόταν με τίποτα να περιορίσω. Για να έχετε ελεύθερη βούληση πρέπει να δημιουργούνται συνεχώς παράλληλα σύμπαντα, τι να κάνουμε τώρα, είναι πολύ αργά για να το λύσουμε. Γι’ αυτό υπάρχουν οι άγγελοι της πρώτης σφαίρας, όντα φοβερής δύναμης και κίνησης. Αυτοί είναι οι φύλακες των τριτοβάθμιων, πιο διευρυμένων ενεργειών. Εξασφαλίζουν ότι οι ενέργειες αυτές διατηρούν τις συνδέσεις και τη ροή μέσα από τα βασίλεια των διαστάσεων. Ενεργούν ως αγωγοί ανάμεσα στους φυσικούς κόσμους και τείνουν να είναι πιο σταθερές υπάρξεις, αρκετά σταθερές για να τους εμπιστευτώ ένα τόσο δύσκολο έργο. Μην τους φαντάζεσαι όμως σαν ανθρωπόμορφα πλάσματα με φτερά, φαντάσου τους πιο πολύ σαν σωματίδια. Όσο για τα όνειρα, είναι κι αυτά μια συνέπεια των παράλληλων κόσμων. Σε κατάσταση ύπνου τα εγκεφαλικά σήματα εκπέμπουν πολύ πιο μακριά και διατρέχουν όλες τις διαστάσεις με αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις να δέχεστε εικόνες από διαφορετικές πραγματικότητες μπερδεμένες με δικές σας σκέψεις και προβολές.

Αλλά ας μιλήσουμε για κάτι πιο απτό. Ας μιλήσουμε για την εξέλιξη. Εδώ η αλήθεια είναι απλή. Το μήλο που το φίδι έδωσε στην Εύα είναι ένα σύμβολο του χριστιανισμού για τα ψυχοτρόπα μανιτάρια που όταν προστέθηκαν στη δίαιτα του ανθρώπινου είδους άνοιξαν τον εγκέφαλο σε μερικές πολύ βασικές δυνατότητες: 1) το γέλιο, 2) το συναίσθημα, 3) τη γνώση του θανάτου. Ο άνθρωπος είναι το μόνο ον στον πλανήτη Γη που έχει επίγνωση ότι όλα τα ζωντανά πλάσματα πεθαίνουν, άρα και ο ίδιος. Αυτό είναι στην ουσία το δέντρο της Γνώσης από το οποίο δεν έπρεπε να φάει ο άνθρωπος. Βέβαια, αυτά είναι μαλακίες, με συγχωρείς για την έκφραση. Φυσικά και ήθελα να φάει ο άνθρωπος το μανιτάρι, προνόησα ο ίδιος γι’ αυτό. Τα υπόλοιπα είναι ενοχές της οργανωμένης θρησκείας για την απώλεια του ελέγχου και την εξέλιξη την ίδια. Αν ο άνθρωπος δεν είχε τη γνώση του θανάτου δε θα δημιουργούσε ποτέ πολιτισμό, γιατί ο ίδιος ο πολιτισμός είναι μια προσπάθεια να μείνει ένα μέρος από το άτομο ζωντανό και μετά το θάνατό του. Στη δημιουργία πολιτισμού, όμως, εμπεριέχεται η απομάκρυνση από τη φύση. Αυτό συμβολίζει ο χριστιανικός παράδεισος και η κόλαση, την τελειότητα του φυσικού κόσμου σε σύγκρουση με τη φυλακή του ανθρώπινου πολιτισμού. Μην ξεχνάς ότι αυτές οι θεωρίες διατυπώθηκαν σε μια εποχή που ο άνθρωπος ήταν ακόμα σχετικά πρόσφατο είδος στον πλανήτη και αυτός είναι ο λόγος που έχουν διατυπωθεί με μεταφορικό τρόπο.

Τέλος πρέπει να καταλάβεις τη σχέση μεταξύ Τάξης και Χάους. Στο μικρόκοσμο επικρατούν συνθήκες εντροπίας από τη συνεχή έντονη ταραχή της μάζας. Στο μακρόκοσμο όμως όλα φαίνονται να συνδέονται μεταξύ τους τέλεια. Όλο αυτό το υπερσύνθετο σύστημα είναι Χάος που διέπεται από Τάξη. Ανάμεσα στο Χάος και την Τάξη βρίσκομαι εγώ ως κοσμική ζυγαριά, η ενέργεια που φέρνει την ισορροπία στη διττή πραγματικότητα του φυσικού κόσμου.

Νομίζω λοιπόν πως μπορώ πλέον να σου συνοψίσω με μία πρόταση αυτό που τόσα όντα ψάχνουν μέχρι να πεθάνουν. Το Παρόν είναι το νόημα της ζωής. Όλα υπάρχουν απλώς για να υπάρχουν και ο δικός σου ρόλος είναι απλώς να τα παρατηρείς και να τα απολαμβάνεις.»

Πριν προλάβω καλά καλά να χωνέψω όλη αυτή την καινούργια γνώση κατάλαβα πως είχα ήδη βρεθεί πίσω από μια οθόνη καταγράφοντας την ιδιότυπη αυτή συνομιλία. Ο ενδιάμεσος χρόνος είχε σβηστεί από τη μνήμη μου. Αποφάσισα να μοιραστώ την αλήθεια με την υπόλοιπη ανθρωπότητα και πήγα γρήγορα στο Παγκόσμιο Κέντρο Αλήθειας για το Θεό και το Σύμπαν. Έκρινα πως μια αναπαράσταση θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική από τα λόγια, τα οποία ακούγονται διαφορετικά σε κάθε αυτί. Τους πήγα λοιπόν έναν υπολογιστή ανάμεσα σε δύο ηχεία που έπαιζαν δυνατά μουσική. Μπροστά στον υπολογιστή τοποθέτησα λίγα playmobil. Φυσικά έγινε αυτό που ήμουν σίγουρος από την αρχή πως θα συνέβαινε. Ένα playmobil άρχισε να χορεύει. Δειλά δειλά τα υπόλοιπα το ακολούθησαν μέχρι όλα τα ανθρωπάκια να χορεύουν σε ένα τρελό, μεγάλο πάρτι γεμάτο φώτα, χρώματα, ήχους και κινήσεις.